شب یلدا یا شب چلّه یکی از کهن‌ترین جشن‌های ایرانی است. در این جشن، طی شدن بلندترین شب سال و به دنبال آن بلندتر شدن طول روزها در نیم‌کره ی شمالی، که مصادف با انقلاب زمستانی است، گرامی داشته می‌شود. نام دیگر این شب «چِلّه» است، زیرا برگزاری این جشن، یک آیین ایرانی‌است.
یلدا به زمان بین غروب آفتاب از ۳۰ آذر (آخرین روز پاییز) تا طلوع آفتاب در اول ماه دی نخستین روز زمستان گفته می‌شود. خانواده‌های ایرانی در شب یلدا، معمولاً انواع میوه‌ها و رایج‌تر از همه هندوانه و انار را مهیا و دور هم سرو می‌کنند. پس از سرو تنقلات، شاهنامه‌خوانی قصه‌گویی بزرگان خانواده برای دیگر اعضای فامیل و همچنین فال‌گیری با دیوان حافظ رایج است.
در این روز سعی بر این شد که از وسایل قدیمی که نوستالژی هم می باشد سفره ای انداخته شود که برای بچه ها شب های یلدای قدیمی در کنار کرسی تجلی پیدا کند .
در این مراسم در رابطه با شب یلدا که بلندترین شب سال و اولین شب زمستانی می باشد صحبت هایی شد و هچنین جشن با شکوهی با وجود عمو برپا برگزار شد و با خوراکی های خوشمزه از دانش آموزان عزیز پذیرایی شد.
